Научи танго!

Пријави се за бесплатни часови! Не ти е потребен партнер/ка – понеси само добра волја и желба да научиш нешто. Пиши ни маил на tango.mkd@gmail.com
кликни за повеќе...

Monday, September 28, 2015

Пет нешта без кои твоето доаѓање на танго нема смисла

Во мојата работа како танго инструктор многу често сум фрустриран кога гледам дека талентирани играчи доаѓаат на часови, стигнуваат до некое ниво и после неколку месеци се откажуваат сметајќи дека научиле да танцуваат танго. Тие не сфаќаат дека тангото не е нешто што го ставаш на својата To-Do листа и што кога ќе научиш го штиклираш како завршено.

Ние во нашите школи за социјално танго не даваме дипломи и дефинирани или станардизирани нивоа, затоа што никој не може да каже дека знае, секогаш може да научиш повеќе и подобро. И таа диплома не ти вреди ништо и не можеш да ја употребиш за ништо освен да се фалиш пред пријателите. Она што е важно и што го добиваш од часовите е неверојатното искуство и доживување на танго културата, еден цел нов магичен свет - а неа може да ја почувствуваш само на начините за кои пишувам во овој пост.

Доколку не знаеш што е смислата на учењето танго и каде да ја најдеш, еве пет нешта што мора да ги знаеш кога почнуваш да учиш традиционално аргентинско танго.

1. Редовно доаѓај на милонга – Која е смислата на учењето танго? Целата поента на часовите е да те подготват да уживаш кога ќе дојдеш на милонга. Ако мислиш дека за тебе е доволно да доаѓаш на часови затоа што тоа те опушта после напорниот ден и дека таму си поминуваш убаво и запознаваш нови луѓе – ти си ја промашил целата поента на учењето танго.

Тангото е социјален танц и неговото живеалиште е на милонгите – негова природна средина не е ниту на часовите, ниту на шоу претставите што може да ги изгледаш на Youtube. Ако мислиш дека доаѓањето на часови е опуштање и забава, треба да дојдеш на милонга и да видиш колку е тоа опуштено и забавно. Дури и кога не танцуваш.

Немој да мислиш дека за да дојдеш на милонга треба да си совршено подготвен за да не се избламираш. Секој од поискусните играчи го поминал периодот на учење и секој ќе разбере ако не можеш да се снајдеш на почеток. Доколку не се чувствуваш доволно самоуверено да танцуваш тогаш кога е најголемата гужва, твое време би требало да биде почетокот на милонгите, кога подиумот е празен.

Што се однесува на кодигосот (кодексот на однесување на милонга) теоретските основи што се учат на часовите се доволни за да почнеш, другите детали ќе ги научиш во лет и со прашување. Исто така, од помош ќе ти бидат содржините на овој блог каде што често пишуваме за кодигосот и пристојното однесување на милонгите. Дури и ништо да не знаеш, дури и да не се чувствуваш доволно подготвен – би требало да доаѓаш на милонгите за да ја почувствуваш атмосферата и да ја сфатиш смислата на она што го учиш на час.

Кога првпат одиш на милонга би било добро да најдеш ментор, некој поискусен играч кој ќе те воведе во сите детали. Договори се заедно да одите на милонга и прашувај сѐ што не ти е јасно. Поискусните играчи ќе бидат среќни да можат да ги споделат со тебе своите искуства и знаења.

Доколку не можеш да најдеш ментор, обрати му се на својот учител и тој ќе ти најде некој што е најсоодветен.

2. Патувај макар двапати годишно – Според некои проценки во Буенос Аирес во Златното доба на тангото (1930-1950) секоја вечер на милонги оделе половина милион луѓе. Убавината на тангото, покрај елеганцијата, комуникацијата и музиката, е и во запознавањето нови луѓе.

Скопската танго сцена во моментов (во септември 2015 година) нема повеќе од 70 активни играчи. Доколку твојот танго свет остане ограничен на оваа бројка, не може да се смета дека си ја почувствувал вистинската убавина на танго кулурата.

Ова не е случај само со Скопје. Никој од соседните поголеми градови, како што се Белград, Софија, Солун, Тирана не може да се пофали со бројка на активни танго играчи поголема од 1.000. Слично е и со поголемите европски метрополи. Ретко каде бројката е поголема од 1.000. Затоа мора да патуваш.

Танго заедниците во светот се поврзани една со друга преку лични пријателства и преку комерцијални соработки. Луѓето од танго ширум светот организираат интернационални настани на кои се градат тие конекции и на кои можеш да танцуваш и да запознаваш различни култури и различни луѓе.

Постојат повеќе типови интернационални евенти – почнувајќи од ултракомерцијалните фестивали и маратони на кои некогаш доаѓаат повеќе од 1.000 луѓе, па сѐ до настаните од затворен тип како што се енкуентрата и радуната на кои некогаш доаѓаат и помалку од 100 одбрани луѓе.

Секако дека за да почнеш да патуваш на интернационални евенти е потребно одредено ниво и искуство, но ништо не може да те спречи да појдеш на локална милонга доколку патуваш некаде каде што има танго сцена. Биди во комуникација со поискусните играчи и со твојот учител за да те информира каде и кога има милонги во градот каде што патуваш. Оние кои веќе патувале обично ги одржуваат врските и често се добро информирани каде и кога има милонги во соседните градови.

Патувањата за танго обично се поевтини од обичните туристички патувања затоа што можеш да сметаш на поддршка и помош од локалните танго играчи, а доколку стекнеш и пријатели, може да ти понудат и да преспиеш кај некој од нив.

3. Слушај танго музика – Еден од најмагичните моменти на танго културата е музиката.

Кога си почетник обично малку потешко можеш „да ги свариш“ постарите песни и оркестри – ова го знам затоа што и мене тоа ми беше прилично тешко. Почетниците обично се фасцинирани со посовремените оркестри кои црпат инспирација од тангото (иако нивната музика не може да се нарече танго музика) како што се тоа џез виртуозот на бандонеон Астор Пиацола, како и електротанго оркестрите Готан Проџект, Бахофондо или Отрос Аирес. Тоа не е необично, ова се страшно добри оркестри и јас и денес уживам во нивната музика, иако тоа не е музика направена за танцување традиционално танго и покрај тоа што некои се обидуваат да танцуваат на неа.

Дај си време. Како што ќе навлегуваш во тајните на танцот, така ќе ја сфаќаш вредноста на традиционалните оркестри од Златното доба и од Старата гарда. Нивната музика е врзана со танцот, па како што ќе учуш да танцуваш сѐ повеќе ќе ја чувствуваш и ќе ја доживуваш сѐ поинтензивно и поемотивно. Дури и оние делови кои ти звучеле премногу ретро и премногу „забегано“ ќе почнеш да ги доживуваш како убави. Ова го кажувам од лично искуство, како и од искуството на другите искусни играчи.

Музиката не се доживува само со умот и срецето, туку и со телото. Како што ќе ја играш и запознаваш музиката, таа за тебе ќе има сѐ поголема вредност. Направи си еден фолдер со танго музика, каде што ќе ги распоредиш песните во различни папки, спрема оркестарот. Танго музиката е определена според името на оној чиј оркестар ги исполнува. Гледај на секој од фајловите да напишеш и која година е снимена песната и кој пејач ја пее.

На милонгите во главно се изведуваат песни од околу 25 оркестри. Запознај се со главните и научи да ја препознаваш нивната музика. Како за почеток еве една листа на најважните оркестри (спрема името на лидерот): Juan D'Arienzo, Rodolfo Biagi, Anibal Troilo, Carlos Di Sarli, Osvaldo Pugliese, Francisco Canaro, Edgardo Donato, Miguel Calo, Ricardo Tanturi, Alfredo De Angelis.

Музика побарај од поискусните играчи или можеш да си даунлодираш на интернет.

4. Запознај ги луѓето – Веќе неколку пати напоменав дека тангото е социјален танц. Тоа значи дека главната поента му е да им помогне на луѓето да се поврзат и да се дружат. Целата танго култура треба да ја гледаш како една голема забава.

Во времето на Златното доба во Буенос Аирес тоа го нарекувале Карневал. Најсоодветна споредба во нашата култура се вечерните излегувања во дискотеки до раните утрински часови. Или излегувањето во кафеани. Разликата е во тоа што најчесто кај нас на овие излегувања луѓето пијат и ретко танцуваат. Со тангото е обратно – луѓето малку пијат и многу танцуваат. Заедничко нешто е што на овие забави луѓето се запознаваат, стекнуваат пријателства, а често се раѓаат и љубови.

Смислата на целиот карневал е да ги запознаеш луѓето со кои го поминуваш времето, и да им дозволиш тие да те запознаат тебе.

5. Пренеси го знаењето – За сите проблеми што ги имаш како почетник, доколку прашаш, ќе најдеш некој од поискусните што ќе биде среќен да ти помогне и да те упати. Луѓето во танго заедницата уживаат да споделуваат, без притоа да бараат нешто за возврат. Тоа е речиси религиозна посветеност.

Исто како што и си добивал на почетокот, гледај да им помогнеш на оние што се помалку искусни од тебе. Ќе дојде момент кога твоите искуства на некој што е нов ќе му бидат драгоцени. Понуди му менторство и помош на некој кому му е потребна, поддржи ја заедницата во која танцуваш затоа што тоа ќе ти се врати неколкукратно.

Какви се твоите искуства? Кое е твоето уживање во танго културата? Напиши во коментари или пиши ни и-мејл за да можеме да ги споделиме со нашите читатели во некој иден пост.

автор: Ивица Антески

Wednesday, September 16, 2015

Прирачник за преживување во танго заедницата

Кога почнав да танцувам танго бев збунет. Немав класичен учител, а оние што ги имав ми даваа често контрадикторни совети и лекции.

Претпоставувам дека многу од почетниците се во слична ситуација. Затоа решив некои од моите искуства да ги формулирам во шесте најважни совети за преживување на скопската танго сцена.

Тангото не е стандаризиран танц. Не постои правилен начин, постои само начин што функционира и начин што не функционира за тебе.

Поентата е следна, кога танцуваш целта ти е да направиш твојот партнер/партнерка да ужива во танцот. Сè друго што правиш треба да ѝ служи на оваа цел.

Еве ги шесте работи за кои би требало да биде свесен секој што почнува да танцува, секој што почнува да учи танго.

1. Биди си самиот свој учител – Твојот лекар може да ти даде дијагноза и да ти препорача терапија, но од тебе зависи дали ќе се придржуваш на советите и што ќе преземеш да не се разболеш повторно. Слично е и со тангото: твојот учител може да ти каже што треба да поправиш во твоето танцување и да ти даде насока, но од тебе зависи колку од тоа ќе го примениш.

Понекогаш дури ниту твојот учител не може да ти каже што ти е потребно, затоа што најважните нешта во тангото не се гледаат однадвор. Да имаш ментор и да го следиш е одлично, но уште подобро е самиот да си бидеш сопствен ментор.

Како да самиот да станеш свој учител? Еве неколку препораки:

- Прашувај - Прашувај ги поискусните што мислат за твоето танцување, прашувај ги партнерите/партнерките (внимавај притоа да не претеруваш) и барај искрена конструктивна критика. Прашувај што е она што е најдобро во твоето танцување и како да го направиш уште подобро. Врз основа на ова дефинирај на што треба да работиш. Прашај го твојот учител како да го поправиш тоа.

- Читај – Тангото се случува најпрвин во главата. Правилниот мајнд-сет, правилното размислување за она што го правиш е оснава на сè. Затоа читај колку што можеш повеќе, гледај интервјуи, размислувај, споредувај, барај одговори на дилемите кои ги имаш.

- Гледај – Луѓето се миметички суштества – тоа значи дека најчесто учиме копирајќи го она што ќе го видиме. Затоа направи си колекција на омилените видеа и гледај ги повремено. Учи со копирање, постави се во улогата на своите идоли, прави го тоа што тие би го направиле, размислувај го тоа што тие би го размислувале.

2. Изгради сопствен стил – Кога танцуваш многу е важно да бидеш препознатлив. Размисли што е она по што сакаш да те запомнат оние со кои танцуваш? Дечкото што прекрасно танцува милонга, господинот што ме исполнува со позитивна енергија, девојката што има мека прегратка, госпоѓата што прави прекрасно хиро? Ти може да играш неверојатно добро, но да потонеш во сивилото на просечноста ако нема едно нешто по кое ќе те препознаваат.

Секако дека треба да знаеш да танцуваш на секоја музика и дека треба сите елементи да ги имаш за да бидеш комплетен, но потребен ти е само еден елемент за да бидеш препознатлив. Откако ќе го одбереш тоа што ти се допаѓа и за што имаш талент, фокусирај се да го усовршиш подобро од сите други кои танцуваат. На тој начин, секогаш сите ќе сакаат да танцуваат со тебе.

3. Давај несебично – Во тангото не можеш да скриеш ништо. Не познавам друга човечка активност во која станува толку очигледен секој детал на душата. Ако имаш стравови и фрустрации додека танцуваш тие излегуваат на површина; ако си добро расположен, тоа се гледа; ако имаш лош ден или си изморен, тоа не можеш да го скриеш од партнерот или партнерката.

Независно кој од горниве примери може да се каже за некого, едно нешто не би требало никогаш да се случува – да бидеш себичен. Што значи тоа?

Тангото е танц за двајца и тој може вистински да биде прекрасен само доколку тие двајца се поврзат еден со друг и танцуваат еден со друг. Доколку не се способни да го направат тоа, танцот ќе стане исто толку бесмислен како разговор на двајца кои не слушаат што им зборува другиот, туку мислат само на она што самите го кажуваат.

Значи, секогаш танцувај за партнерот/партнерката. Давај, помагај, направи сè што можеш за да го зголемиш неговото/нејзиното уживање. Тоа ќе ти се врати неколкупати зголемено.

Овде сакам да напоменам и еден спротивен случај, кога премногу мислиш на партнеорот или партнерката – така што си блокиран и не можеш да уживаш. Оној што не ужива, не може да даде уживање.

4. Хигиената е на прво место – Ова може да се смета за продолжение на претходната препорака. Оној кој не одвоил време да се истушира пред милонга, или да ги измие забите – и дошол да танцува така небањат и немиен, е себичен. Нема понатамошни коментари.

Денес постојат милион средства за лична хигиена и е апсолутно недозволиво да смрдиш на пот или на аромите од последниот оброк. Сум слушнал секакви изговори: „Идам директно од работа, немав време“, „Идам од кафана“, „На некои луѓе треба да им простиш, природно повеќе мирисаат“... Нема изговор кој е прифатлив.

Посебна категорија се пушачите кои онака зачадени и со мирис на пепељара доаѓаат да танцуваат.

5. Прифати ги луѓето такви какви што се – Речиси и да не постои танго заедница во која нема да најдете кланови, групи, фракции и други поделби. Луѓето се делат по секакви основи и многу често едни против други кажуваат секакви работи.

Познавам многумина што се откажале затоа што овие поделби им сметале – таквите очекувале од танго заедницата да биде идилично семејство чии членови се сакаат и постојано се дружат. Тоа е илузија. Како и кај секоја група на луѓе, постојат лични нетрпеливости, поранешни врски, идни врски, идеолошки разлики и што уште не.

Моја препорака е да научиш да чуваш извесна дистанца од овие работи и да не ги идеализираш премногу работите. Заведен од слаткото чувство на танцувањето многу е лесно да се занесеш и да претпоставиш дека се луѓето подобри отколку што навистина се. Тангото е таков феномен што им помага на скиените страсти во луѓето да излезат на површина, без разлика дали се тие добри или лоши.

Затоа остани близок со биските луѓе и воспостави фер комуникација со повеќето.

6. Патувај – Не можеш вистински да ја почувствуваш сета раскош на тангото без да патуваш. Ова посебно важи за танго заедници каква што е онаа во Скопје – мали и затворени во себе. Затоа секое искуство надвор, може да ти даде нов поттик и инспирација.

Дополнително, патувањата надвор може да ти помогнат да добиеш нова перспектива, ново сфаќање за тоа што е што во твојата домашна сцена. Танго патувањата не се секогаш многу скапи. Организаторите на разни настани ќе ти помогнат да поминеш што поевтино, а често помош можеш да очекуваш и од пријателите што си ги стекнал на разни настани.

Кои се твоите искуства? Што и како од она што ти си го диживеал/а досега може да им користи на другите?

автор: Ивица Антески