теоретски вовед за сфаќање на милонгата како музичка форма - врските на милонгата со хабанерата и кандомбето - [1] 2 3 [4] [5] 6 [7] 8 - секоја шеста танда се милонги
ПОТЕКЛО И НАСТАНУВАЊЕ - Оригинално милонгата настанала во областа Рио дел плата во Аргентина и Уругвај. Нејзината популарност започнува во 1870-тите години, далеку пред да настане тангото (почетоците на тангото се во 1890-тите години) и е поврзана со музичката форма пажада (payada). Оваа музика, за која некои велат дека всушност е „возбудена хабанера“, има 2/4 живо темпо.
Многу истражувачи сметаат дека милонгата како музичка форма е тесно поврзана со кандомбе, танцот на црните робови во Јужна Америка.
Оригиналната хабанера е поделена во четири удари, стандардно во две четрвртинки каде што секој удар е изразен. Кога хабанерата се трансформирала во милонга темпото се удвоило, а силата на првиот удар ја намалила силата на четвртиот - што направило милонгата да зазвучи речиси како валс: еден-два-три(четири), еден-два-три(четири).
СПЕЦИФИКИ - Милонгата има синкопиран ритам од 8 удари со акцент на 1., (понекогаш и на 2.), 4., 5. и на 7. удар.
- регуларна две-четвртинска музика (2/4)
[1] 2 3 4 [5] 6 7 8
- милонга
[1] 2 3 [4] [5] 6 [7] 8, понекогаш и [1] [2] 3 [4] [5] 6 [7] 8
- 332
[1] 2 3 [4] 5 6 [7] 8
Интересно е дека легендарниот Франциско Канаро, композитор и лидер на оркестар, експериментирал со формата која самиот ја измислил - милонгон, но таа никогаш не била пошироко прифатена во танго заедницата.
ТАНЦОТ - Со текот на времето оваа музика се поврзала и со други музички форми, пред се преземајќи елементи од тангото.
Денес милонгата како музичка форма е присутна на секоја милонга (игранка). Вообичаеното правило е дека секоја шеста танда (група од песни) се милонги. Тандите составени од милонги речиси по правило содржат три песни, бидејќи повеќе од тоа би ги изморило танчерите, имајќи предвид дека станува збор за жива музика која бара поголем напор од танчерите.
извори:
